Најавениот протест на Сојузот на синдикатите на Македонија (ССМ) на 2 април изгледа повеќе како обид за политички притисок отколку како искрена борба за правата на работниците. Наместо конструктивен дијалог и реални предлози, ССМ избира конфронтација и популизам, притоа игнорирајќи клучни економски фактори и реалноста во која се наоѓа државата.

Претседателот на ССМ, Слободан Трендафилов, обвинува дека Владата донела „незаконска одлука“ за зголемување на минималната плата за 1.800 денари, но притоа не нуди конкретен предлог за тоа како би се финансирало поголемо покачување. Во услови кога македонската економија сè уште се опоравува, нејасно е како ССМ замислува драстично зголемување на платите без последици врз буџетот и приватниот сектор.

Дополнително, ССМ се фокусира на конфронтација со Владата и политичките партии, наместо да бара компромис и реални решенија за подобрување на условите за работниците. Обвинувањата за политички напади и манипулации се само дел од стратегијата за избегнување одговорност и недостаток на конкретни економски анализи.

Најавата дека ССМ „единствено бара утврдување на репрезентативност“ само потврдува дека фокусот на синдикатот не е вистинската заштита на работничките права, туку одржување на сопствената моќ и влијание. Доколку навистина се работеше во интерес на работниците, ќе се бараа решенија преку конструктивен дијалог, а не преку ултиматуми и улица.

Протестот на 2 април повеќе наликува на политичко шоу отколку на искрена синдикална борба. Наместо празни пароли и конфликт, време е ССМ да понуди реални решенија и конкретни предлози за подобрување на стандардот на македонските работници.